"Vitamientjes staan bij de deur. Bedankt en een fijne week. Groetjes." Zo luidt het appje dat ik vandaag van de groenteboer kreeg. Hij bezorgt z'n groentes en fruit aan huis. Nee, niet alleen tijdens deze periode, dat doet ie hier al jarenlang.
Toen wij hier net woonden hadden wij die service ook al. Een echtpaar op leeftijd ventte fruit aan de deur. Porties verpakt in plastic zakken. Heel gezellig en vertrouwd. En, vind ik, ook belangrijk om gebruik van te maken. Tenslotte moesten zij hier hun brood mee verdienen.
Ja, moesten. De twee stopten er op een gegeven moment mee. Ze gingen met pensioen. En toen zei een kennisje van mij dat Erwin altijd bij hen langs kwam. Ze vroeg me of zij hem zou vragen om ook bij ons voor de deur te stoppen. Zo gezegd, zo gevraagd.
De week daarop kwam er een tractor door de straat. Met een kar erachter vol met lekkere groentes en fruit. Hoe dorps wil je het hebben? De kar werd na een aantal jaren vervangen door een heuse winkelwagen als aanhanger van de tractor. Compleet met koeling en gevuld met heerlijk fruit en groentes.
Nou moet je weten dat wij een beetje fruit-verslaafd zijn. Appels, mandarijnen, sinaasappels, kiwi's, bananen, peren en natuurlijk druiven staan sowieso elke week op mijn lijst. En ook nu, nu ons nest zo leeg is dat Jan en ik (en natuurlijk Boris, maar die eet maar mondjesmaat fruit en groenten) hier nog als enigen wonen, is dit ongeveer onze voorraad voor een week. En dan staan de druiven en perssinaasappels nog niet eens op de foto..
Ondanks dat het coronavirus in ons land huishoudt, komt Erwin nog steeds elke dinsdag langs. Ik behoor helaas tot de risicogroep, ik heb astma, dus ik zie hem niet meer persoonlijk in de winkelwagen. Ik stuur maandags mijn lijst via de app, de bestelling staat als bij toverslag aan de deur en vervolgens krijg ik een tikkie. Zo coronaveilig als maar kan! Dankjewel Erwin!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten