maandag 30 maart 2020

Aan het "werk" in huis en tuin.

Best lastig. Hele dagen vrij hebben en die vooral nuttig willen besteden. Een wereldje dat zo "klein" is als mijn huis en tuin. Maar daarin is er werk zat. Een tuin die al tijden schreeuwt om aandacht en veel hoekjes in huis die ik ook uit zelfbescherming zorgvuldig heb vermeden de laatste jaren.

Jaren? Ja echt. Op het oog is alles hier in huis best redelijk schoon en netjes maar wat wílde ik graag nog eens.. en oh ja, dat moet ook nog eens nodig. En dat ook. Pff, had ik daar maar eens tijd voor...

Nou, nu heb ik tijd. Meer dan me lief is. En als ik niet uitkijk doe ik toch weer veel minder dan ik eigenlijk zou willen doen. Ik zie op Facebook klussende mensen langskomen, lees over rijen bij de bouwmarkt en mensen die moestuintjes aanleggen.

Oh, hier in huis is echt nog wel wat te klussen hoor. En een moestuin? Ja, ooit had ik op het plekje waar vroeger onze trampoline stond een mooi rond tuintje. In punten, zo leuk! En soms groeiden daar ook maarzo best lekkere groenten. Nee, niet alles lukte, maar ach, ik was altijd best blij met mijn "oogst".

Dus bedacht ik me 2 weken geleden, toen mijn "gewone " leventje ineens op hold stond :"Ik ga het doen!" Mijn zolder kan een flinke opruimbeurt gebruiken, de tuin wordt opgeknapt en en.. oh ja, ik zag het helemaal zitten. Waarom zou ik deze tijd niet goed gebruiken?

De zolder, daar ben ik nog niet aan begonnen. Ik weet niet zo goed waar ik beginnen moet, en waar moet ik met de prut heen die eraf komt? De kringloop is dicht en bij de milieustraat staan lange rijen. Klussen doe ik alleen onder begeleiding van Jan. Ik heb wat dat betreft 2 linkerhanden en heb ook totaal geen geduld daarvoor. Ook de grotere huishoudelijke klussen kan ik mezelf nog niet zo toe zetten.

De tuin ben ik al wel ingedoken, dat is meer mijn ding. De moestuin heb ik inmiddels omgespit, de koude bak is ook klaar voor gebruik en samen hebben Jan en ik de fruitbomen gesnoeid. En oh ja, Boris hielp ook mee met de takken ;) 

Zaterdagochtend zaten we buiten koffie te drinken.  Met ons neus bijna op de buxus, die er eigenlijk wat pierig uitzag. Hmm.. zou dan toch de buxusmot hier ook gesetteld zijn? Vorig jaar heeft Jan dat ongedierte ongenadig weggespoten met de hogedrukspuit, speciaal voor dit doel aangeschaft. De bollen hadden nadien totaal geen vorm meer, maar goed. Het hielp wel.

Dus pakte ik dat apparaat maar weer eens voor de dag. En nam alle buxus onder handen in de hoop dat dat ook dit keer weer afdoende mag zijn... duim duim...

Ik vond het een superleuk werkje. Besloot ook het terras onder handen te nemen. Is niet onze gewoonte, we zijn niet zo van strak en clean. Meer van het: ach, een beetje mos staat best leuk, maar goed. Na een jaar of 15 is het misschien best een goed idee. Ik kon mijn creativiteit hier ook helemaal in kwijt, kijk maar:




Voor de mensen die ons nog niet zo goed kennen, we rijden een T3 Volkswagenbusje uit 1981. Dus busjes vind je overal in ons huis terug. In de vitrinekast, op de foto aan de muur, op het serviesgoed en nu ook op het terras. Nou ja, eventjes dan hoor, inmiddels is het terras de kleur van het VW teken :) 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten